Features of my previous weeks!

Είμαι movie buff και I’m proud of it. Συνήθως βλέπω ότι κάτσει αρκεί να μου γυαλίσει το story. Και όλες τις ταινίες του David Fincher και του Woody Allen. Τον τελευταίο καιρό προτιμώ να βλέπω αμερικανικές σειρές, αλλά αυτές είναι οι ταινίες που είδα τις προηγούμενες εβδομάδες.

Burn After Reading των αφών Κοέν: όταν οι Κοέν κάνουν κωμωδία τους λατρεύω (βλέπε Big Lebowski, Κύριος Χούλα Χουπ, Ladykillers), όταν κάνουν ταινίες σαν το No Country For Old Men, κοιμάμαι πριν τελειώσουν και αισθάνομαι λίγο outhere όταν οι άλλοι εκθειάζουν ένα έργο που εγώ βρήκα για τα μπάζα. Το Burn After Reading ξεχωρίζει κυρίως για το ρόλο που οι αφοί Κοέν επεφύλασσαν στον Brad Pitt: αρσενική τσιχλόφουσκα που «περνάει» τα απομνημονεύματα ενός CIA agent για κρατικά μυστικά και προσπαθεί να τα πουλήσει στους Ρώσους ώστε να βγάλει λεφτά και η φίλη του να κάνει λιποαναρρόφηση και lifting. Και George Clooney και John Malkovich και Frances McDormand σε πολύ ωραίους ρόλους και ακόμα καλύτερες ερμηνείες.

How to Lose Friends & Alienate People με τον Simon Pegg, την Kirsten Dunst, τον Jeff Bridges και πολλούς άλλους. Το ημερολόγιο ενός άγγλου σκανδαλοθήρα μικροεκδότη, με ρίζες Λόρδου, που αφήνει το Λονδίνο για να εργαστεί σε ένα γκλαμουράτο περιοδικό της Νέας Υόρκης και κάνει παπάδες ατοπημάτων. Πολύ καλό, πρέπει να βρω και το βιβλίο μου φαίνεται.

In Search of a Midnight Kiss: η ασπρόμαυρη εικόνα, οι βόλτες στους δρόμους, οι καφέδες και τα τσιγάρα, το ποτό στη χαρτοσακούλα, τα ζοομ στα billboards, η μουσική, το μετρό, το μοτίβο αγόρι-κορίτσι που χαζολογούν πιασμένοι χέρι χέρι, ένα practical joke για έναρξη και ένας αποχαιρετισμός για φινάλε σε παραπέμπουν σε NY Story κι όμως όλα αυτά λαμβάνουν χώρα στο LA. Αυτά.

My Best Friend's Girl με την Kate Hudson: μου αρέσει πολύ η κόρη της Goldie και το κινηματογραφικό είδος της κομεντί που υπηρετεί, νομίζω όμως ότι αυτή είναι η χειρότερη ταινία της και ο Dane Cook ο πιο σιχαμένος συμπρωταγωνιστής της.

Elegy: σαν θεατρικό με θέμα το γεροντοέρωτα και την Penelope Cruise να το παίζει λολίτα και να είναι μπροστά στα υπόλοιπα γερόντια. Αδιάφορο και κοιμήσικο. Ούτε το σκηνικό NY δεν το σώζει.

The Other Boleyn Girl με Scarlett Johansson, Natalie Portman κ.α που δεν υπάρχουν μπροστά στις κυρίες. Καλό, βλέπεις μια άλλη πλευρά της ιστορίας, γίνεται και πιο ξεκάθαρο από πού πήρε η Elizabeth. Πολλές αλλαξοκωλιές στο αγγλικό παλάτι.

The Nanny Diaries με Scarlett Johansson επίσης. Δε λάμπει, έχει όμως εξωτερικά γυρίσματα στο Upper East Side της NY και αυτό με κράτησε να δω την ταινία.

Lakeview Terrace: είπα να το δω γιατί είναι του Neil LaBute που έχει κάνει και μια Nurse Betty, έπαιζε κι ο Samuel Jackson, ας πάει και το παλιάμπελο. Μετά είδα ότι και Wicker Man είναι του ιδίου σκηνοθέτη οπότε άντε βγάλε συμπέρασμα. Βέβαια το Lakeview Terrace, Wicker Man δεν είναι, δεν είναι όμως και Nurse Betty. Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.

Recount με τον Kevin Spacey. Διαφωτιστικό για τον τρόπο καταμέτρησης των ψήφων στις προεδρικές εκλογές στα States, και επίκαιρο, βαρετό though.

Mamma Mia! : μια χαρά για καλοκαιράκι και δεν έχει και τόσο τραγούδι όσο φοβόμουνα. Έπρεπε να το είχα δει σε θερινό μου φαίνεται. Ερώτηση: αυτά τα ταξί όντως υπάρχουν στη Σκόπελο ή το γύρισμα έγινε στην Αλβανία; Γιατί έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που πήγα και δε θυμάμαι.

Melissa P: ΓΤΜ.

Shark in Venice: πιο ΓΤΜ δε γίνεται.