Δύναμη Β.ΔΠ.: Το τελευταίο χτύπημα, το οριστικό χτύπημα;

Ήμουν κι εγώ την προηγούμενη Παρασκευή στο πάρτι της Lifo με τους Στέρεο Νόβα και παρόλο που δεν μου αρέσουν οι μιζεράμπιλες μουρμούρες έχω να κάνω 5 καταγγελίες και 1 almost new year’s resolution: 1. πέρασα 1:30 ώρα στο αυτοκίνητο για να φτάσω να παρκάρω στο Γκάζι 2. περπάτησα άλλη μισή ώρα για να φτάσω στο καπνεργοστάσιο μέσω Ισλαμαμπάντ 3. όταν έφτασα δεν υπήρχε στάλα αλκοόλ και 4. δείγμα επετειακής Σ.Ν. Lifo για να πάρω σπίτι και ταρατατζούμ το σημαντικότερο 5. οι Στέρεο Νόβα είχαν ήδη τελειώσει το κυρίως μέρος τους και αναμένονταν για encore. Eν μέσω κλοτσοπατινάδας κατάφερα να ακούσω από πολύ μακριά το Μικρό Αγόρι και τη Νέα Ζωή και να δω τον Κωνσταντίνο Β. -όπως μου επιβεβαίωσαν οι ψηλότεροι- ντυμένο I wanna say νοσοκόμο – φούρναρη; Η σύντομη αυτή εμφάνιση του Κ.Β. δεν ήταν καθόλου ιαματική/χορταστική όπως το κουλούρι που έφαγα λίγες ώρες μετά στη Βουτάδων, και σίγουρα όχι αντάξια της αναμονής 2 εβδομάδων, γι’ αυτό και θέλω να καταγγείλω ότι τα free –γτμ- πάρτι τέλειωσαν για μένα. Θέλω το χώρο μου, τη γκαρνταρόμπα μου ή έστω το σκαμπό να αφήσω το παλτό μου, το ποτάκι μου, την καθαρή τουαλέτα μου, είμαι και 30+1 γκάντεμιτ!

Πάντως η συγκίνηση του να ξαναδώ τους Στέρεο Νόβα live και η ανάσυρση σιντιών που είχα χρόνια να ακούσω, η αναζήτηση βίντεο κλιπ στο youtube, οι λίστες με τις μουσικές που θα ήθελα να παίξουν και πολλά άλλα που δεν μπορώ και δε θυμάμαι τώρα να εκφράσω με λόγια, με κάνουν να ελπίζω ότι αυτό δεν ήταν το τελευταίο χτύπημα των Στέρεο Νόβα διότι αν μη τι άλλο δεν ήταν αντάξιο των προηγούμενων live τους (αλλά μήπως ήμουνα εγώ ίδια με τότε;). Τεσπα με αυτό το βιντεάκι συγκινήθηκα πάντως. Εγώ σας ανταποδίδω.