Matando Cabos

Φίλες και φίλοι, το περασμένο σκ έτυχε να δω μία φοβερή ταινία την οποία και συστήνω ανεπιφύλακτα: λέγεται Matando Cabos και είναι μεξικάνα. Καταρχήν να ευχαριστήσω το Γιάννη που με πίεσε να τη δω: μόλις κατάλαβα ότι πρόκειται για νέο-μεξικανικό σινεμά ήθελα να την κλείσω διότι έχω μια δυσκολία στο να παρακολουθήσω ταινίες που δεν μιλούν αγγλικά ή έστω γαλλικά. Η αλήθεια είναι ότι με το που θα δω τίτλο που θα με ξενίσει, αυτομάτως θεωρώ ότι πρόκειται για βαρογκιά, από αυτές που μιλάνε κορεάτικα/πολωνικά/φινλανδικα κτλ κάθε 5 λεπτά με το ρολόι και με κάνουν να προτιμώ να δω Έλλη Στάη ή να πλέξω τα μαλλιά μου κοτσίδες προκειμένου να μην πεθάνω από βαρεμάρα. Δυστυχώς ή ευτυχώς δεν είμαι από αυτούς που θεωρούν αριστούργημα κάθε ταινιούλα του σωρού μιας χώρας που επειδή έχει λιγοστά μέσα να σπρώξει στον κινηματογράφο, αριστερή συνείδηση, φιλοσοφημένο παρελθόν ή πασάρει άποψη για μεταξωτές κορδέλες πρέπει να γονατίσω στο μεγαλείο της. Το Matando Cabos όμως είναι διαφορετικό, ίσως γιατί είναι περισσότερο κοντά στη δική μου αμερικανοκεντρική (και καλά) κινηματογραφική αισθητική: έξυπνο dark σενάριο που μεταφράζεται σε καλούς διαλόγους (οι κλεφτοκοτάδες μεταφταστές του tracker πρέπει να έκαναν πολύ καλή δουλειά), γρήγοροι ρυθμοί και κοφτό μοντάζ, ενδιαφέρουσα σκηνοθεσία, ωραία γυρίσματα. Κάτι τέτοια έργα με κάνουν και αναρωτιέμαι γιατί ο μεξικανικός κινηματογράφος έχει περισσότερες δυνατότητες από τον ελληνικό. Κι εδώ πέφτουν λεφτά κατά καιρούς (κάτι που δε νομίζω να συνέβηκε στην περίπτωση του Matando), βλέπε Alter Ego, Λούφα & Παραλλαγή (new edition) και τόσα άλλα ελληνικά έργα που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια, και όμως το αποτέλεσμα είναι "μια από τα ίδια". Δεν υπάρχει πρωτοτυπία, τα σενάρια είναι για τα πανηγύρια, οι διάλογοι δεν ακούγονται χωρίς χάχανα, δεν υπάρχει λογική και ειρμός σε αυτά που διαδραματίζονται. Το Matando Campos μου θύμησε ότι υπάρχουν και καλές, μη αμερικανικές ταινίες. Και υπάρχουν γιατί τις έχω δει π.χ. τα Παράξενα Παιχνίδια του Χάνεκε ή το Δείπνο Ηλιθίων και κάμποσα άλλα που έχω ξεχωρίσει τα τελευταία χρόνια αλλά δε θυμάμαι ν' αραδιάσω. Τώρα απ' ότι είδα στο imdb, ο σκηνοθέτης του Matando πήρε προαγωγή για Χόλιγουντ και γυρίζει ταινία με τον 50Cent βασισμένη σε σενάριο των (αφών?) Παρλαπανίδη. Ίδωμεν...

Σημείωση: Από την άλλη πλευρά όλα είναι σχετικά διότι αυτό που θεωρώ εγώ καλό σινεμά και πρωτίστως καλή τηλεθέαση, μπορεί για κάποιον άλλο να αποτελεί ακατάσχετη μπουρδολογία (και το ανάποδο βεβαίως, βεβαίως), οπότε Γιάννη, Αγάπη, Άντζελα, Ειρήνη, μη μου κρατάτε κακία για τις απόψεις μου και τα γούστα μου!