Είσαι πλόνγκερ; Τόσο το καλύτερο!

Κάτσε τώρα να βρίσω εσένα προκειμένου να ξεδώσω για κάθε έγνοια που με βασανίζει. Αφού ασχολήθηκα τόσο καιρό με το ροζ ντιβιντί, τους μίκρο-μάκρο εκδότες-δημοσιογράφους, τον Cool Αλέξη, τον ανισόρροπο τον Κούγια και την ξετσίπωτη τη Βατίδου ήρθε η ώρα να σε πιάσω στο στόμα μου και να σε βάλω στο παράθυρό μου για ένα καλό ξεχεσματάκι, όσο προλάβω δηλαδή γιατί από αύριο θα αρχίσω να βρίζω την ΕΡΤ για τη Eurovision που δεν μου αρέσει αλλά και τη βλέπω και την πληρώνω.
Και το κακό είναι ότι εγώ η κοινή γνώμη δεν ξέρω ακριβώς τι είναι αυτό πλονγκ (κατά Σκανδαλίδη, καλό ε;) ή μπλογκ ή μπλογζ όπως παλιότερα δεν ήξερα τι είναι το ιντερνέτ (!), παρ’ όλα αυτά ετοιμάζω κλινικές απεξάρτησης για να στείλω τα παιδιά μου που αποχαυνώνονται με αυτά και καθόλου δε μου αρέσει, άσχετο που όταν ήταν μικρά αντί να τα αφήνω να τριγυρνάνε με το ποδήλατο στις γειτονιές τα μάντρωνα να δουν μίκυ μάους στην τηλεόραση (στην καλύτερη).
Έτσι είμαι εγώ, θα ασχοληθώ για λίγο μαζί σου και μετά θα σε στείλω σαν το σκυλί στο καψαμπέλι, θα σε ξεμπροστιάσω τώρα αλλά θα σε επικαλούμαι αργότερα όταν ξεμπροστιάζεις εσύ με τη σειρά σου κάποιον που δε γουστάρω, μπορεί κι εγώ να πλονγκάρω για λίγο, έτσι για να εκδικηθώ το γείτονα που λόγω συγγένειας με το Δήμαρχο διόρισε τον IQ ραπανιού γιο του στην εξυπηρέτηση δημοτών.
Σ.Σ. με όλα αυτά που βλέπω σκέφτομαι ότι η καλύτερη λύση θα ήταν να αγοράσω ένα νησί, να το κηρύξω ανεξάρτητο κράτος -άμα το πω Τρινιτάντ λες να έχω προβλήματα σαν τα Σκόπια;- και να επιτρέπω την είσοδο μόνο σε όσους δεν ανήκουν στην παραπάνω κοινή γνώμη (αυτό το είπε κι ο Γιακουμάτος αλλά το σκεφτόμουν και παλιότερα)