Βουδαπέστη: Φέρτε μου τσοπ βις να ξεδιψάσω! (Όποιος έχει πάει θα καταλάβει)

Εμάς μας αρέσουν τα ταξίδια έτσι και φέτος το Πάσχα αποφασίσαμε να εκμεταλλευτούμε τις αργίες και να πάμε ένα ταξιδάκι στη Βουδαπέστη (εγώ ψήφιζα Γαλλική Πολυνησία αλλά δεν έβγαιναν τα κουκιά). Ευχάριστες πόλεις και η Βούδα και η Πέστη με ποτάμι και νησί, πολύ πράσινο, πολλά παρκάκια, φαρδιούς δρόμους, ωραία κτίρια, τσιγγάνικα βιολιά, εστιατόρια για ιππότες που τρως με τα χέρια-φοράς σαλιάρα και κορώνα, μας έκανε και ωραίο καιρό.
Κακή εντύπωση μου έκαναν οι Βουδαπεστιανοί, λίγο άξεστοι, λίγο άσχημοι, λίγο μπανάλ και δε χάνουν ευκαιρία να σε κλέψουν μετατρέποντας το φιορίνι σε ευρώπουλο στο πιτς φυτίλι και βγάζοντας από τη μύγα ξύγκι, κάτι σαν τους δικούς μας κλεφτοκοτάδες κάπελες, ξενοδόχους και κλαμπάρχες στα νησιά και άλλα τουριστικά μέρη.
Αισθάνθηκα λίγο σαν το Νίκο Τσιαμτσίκα αφού συνέχεια έλεγα στους άλλους «Μα 4 ευρώ το νερό; Αίσχος!», «16 ευρώ η κούρσα; Χτες πληρώσαμε 10 το πρωί και 8 το βράδυ», «Άκου 100 φιορίνια (0,5€) για να πάω για κατούρημα σε καφετέρια των 5€ το ρόφημα» και άλλα πολλά που δεν θα αναφέρω γιατί θα ξαναρχίσω να βγάζω μούσι και καράφλα.
Μα σε τι κόσμο μεγαλώνουν τα μικρά ουγγράκια; Όχι τίποτα άλλο αλλά είχα την ψευδαίσθηση ότι θα ήταν φτηνή πόλη! Κάπως έτσι πρέπει να αισθάνονται και οι τουρίστες που έρχονται στην Ελλάδα και πληρώνουν 25 ευρώ για ένα τσάι και τρεις καφέδες (εγώ πάντως δεν το χάρηκα στη Βουδαπέστη, στην Ελλάδα έχω κόψει τους καφέδες έτσι κι αλλιώς), μάλλον με κάρτες & δάνεια των 100000000∞ δόσεων πρέπει να τη βγάζουν κι αυτοί οι δόλιοι.