Features of my last week

Την προηγούμενη εβδομάδα είδα μία super περιπέτεια και αρκετή σαβούρα!
"The Dark Knight" του Christopher Nolan: OMFG! Η περιπετειάρα της σεζόν, και μου αρέσει πολύ το είδος, αν και δεν έχω δει ακόμη τον μαθουσαλίξ Indie (και η αλήθεια είναι ότι του έχω αδυναμία επίσης)! Πολύ δράση, πολλές ανατροπές, πολλά gadgets και πολύ ωραία φωτογραφία συνθέτουν ένα έργο που με κράτησε καρφωμένη (γι’ αυτό και δεν πηγαίνω σινεμά) στην οθόνη του κινηματογράφου, ανάβοντας το ένα τσιγάρο (γι’ αυτό μου αρέσει το θερινό) μετά το άλλο για 2,5 ώρες! Ο Batman, από τους αγαπημένους μου ηπερήρωες, επισκιάστηκε στην ταινία τόσο από τον τρελάρα Jocker (πολύ καλός ο Ledger αλλά δε θέλω να τον συγκρίνω με τον Nicholson από τον πρώτο Batman, οι 2 ταινίες είχαν εντελώς διαφορετικό ύφος) όσο και από τον 2face (δεν θυμάμαι την ερμηνεία του T.L. Jones, η αλήθεια είναι ότι νόμιζα πως στο Batman Forever τον έπαιζε ο J. Carrey αλλά ευτυχώς με διαφώτισε ο Bez).Καλός ο Σκοτεινός Ιππότης και η όλη αλληγορία της ταινίας αλλά για μένα το Batman Begins του Nolan το οποίο περιστρεφόταν γύρω από τον άνθρωπο-νυχτερίδα ήταν πιο σκοτεινό και πιο δυνατό, το Dark Knight ήταν τίγκα στην αδρεναλίνη και δεν με εντυπωσίασε στον ίδιο βαθμό. Να σημειώσω βεβαίως, βεβαίως εδώ, ότι all time favorite για μένα παραμένει ο πιο παραμυθένιος Batman Returns του Burton, με τον πιγκουίνο του και την Catwoman.
"Pathology" με τον Πίτερ Πετρέλι των Heroes: straight to video πακετάκι με νεκροφιλιακά όργια. Μην το κατεβάσετε, ούτε θρίλερ, ούτε περιπέτεια.
"Bee movie": για παιδάκια μόνο.
"Forgetting Sarah Marshall" με την τσούλα την Kristen Bell από το Heroes και τον Marshall από το HIMYM: το έργο είχε προθέσεις χοντροκομμένης κωμωδίας του γούστου μου αλλά δεν τα κατάφερε τελικώς να με ευχαριστήσει. Το σώζει λίγο το χαβανέζικο σκηνικό ενώ ξεχωρίζει ο τύπος που παίζει τον rock star και ο χοντρούλης από το Superbad.
"Reservation Road" με τον Γιοακίν Φίνιξ: πολύ συγκινητικό απλά πρόκειται για κοινωνικό δράμα – ταινία ερμηνειών που εμένα προσωπικά τελικά δε με συγκινεί και τόσο.
"Drillbit Taylor" με τον Owen Wilson: ότι καλύτερο για Σάββατο μεσημέρι μετά το φαγητό, Χαβαλές σχολείου και αστεία με φάρσες και κλανιές. Εγώ πάντως γέλασα.
"Shortcut to happiness" με τον Άλεκ Μπόλντουΐν: Χωρίς σκοπό.
"Superhero Movie": ΓΤΜ.
"American Crude": ΓΤΜ.
"Puffball": ΓΤΜ. Και είναι και από το σκηνοθέτη του The man who fell to earth.
"Fishtales" του Alki David: τι να πω, ο άνθρωπος έχει λεφτά και το παλεύει! Η ταινία δεν είναι ότι δε βλέπεται (από παιδιά, αλλά μου αρέσουν τα παιδικά έτσι και αλλιώς) απλά δεν είναι ενδιαφέρουσα, εκτός από το χαρακτήρα που παίζει ο σκηνοθέτης. Αυτά, σχόλια ; (που λέει και η Ντιάνα Τζεμπρίν)