Για φαί στο Χαλάνδρι και στο Νέο Ψυχικό

Έχω πάει σε μπόλικα εστιατόρια τον τελευταίο καιρό αλλά δεν είχα προλάβω να ενημερώσω το ημερολόγιο, αφού σε κάποια ξέχασα μέχρι και τι είχα φάει :( . Τεσπα, τα 3 παρακάτω είναι της ευρύτερης περιοχής κοντά στο σπίτι μας, δεν χρειάζονται κράτηση μέρες πριν κι έχουν ονόματα που αποπνέουν ιστορία, οπότε είπα να τα γκρουπάρω.

Dali: πάνω στην Κηφισίας, απέναντι από το Υγεία, το μαγαζάκι αυτό είχε εδώ και καιρό πάρει το μάτι μας, ή μάλλον το ανάποδο, αλλά δεν το είχαμε επισκεφτεί, πάντως η εντύπωση που σου δίνει απέξω καμία σχέση με την εσωτερικό που κρύβει! Πολυτελείς καναπέδες και αναπαυτικές πολυθρόνες, πολυέλαιοι και λακαρισμένα τραπεζάκια, κομψές στολές για το σέρβις και δε συμμαζεύεται! Από το μενού – παλέτα δοκίμασα την piadina, το self – διαφημιζόμενο highlight του μαγαζιού, κάτι σαν φοκάτσια, με λουκάνικο πικάντικο και ντομάτα και ήταν meravigliosa αλλά μπουχτιστική, πάντως κατάφερα και το ριζότο με μανιτάρια πορτσίνι που είχα παραγγείλει – που ήταν τόσο ρευστό όσο μου αρέσει- και μετά παρέδωσα. Δυστυχώς δεν άντεξα για γλυκάκι, είχαμε κατεβάσει και μια μποτίλια καμπερνέ με τον Τζον, αλλά καλύτερα, κάπως πρέπει να κλείνει και το τζιν… Τιμές «λογικές» περιοχής. Να μην ξεχάσω ότι έχει χώρο για καπνίζοντες και το follow up για τη δοκιμή κι άλλων πιάτων είναι αναπόφευκτο κι επιβεβλημένο :)

Robin Hood: σ’ έναν από τους κεντρικότερους δρόμους του Χαλανδρίου, αποτελεί πέρασμα για τσίμπημα και όχι μόνο. Το μαγαζάκι είναι μικρό αλλά έχει πολύ ωραία ατμόσφαιρα (και πολύ άνετες πολυθρόνες I might add) και αγαπάει τους καπνίζοντες καταργώντας τα σύνορα όταν δεν υπάρχει κίνηση μη καπνιζόντων. Επιμένω λίγο σ’ αυτό, αλλά τι να κάνω, δεν μπορώ να απολαύσω φαγητό με φίλους χωρίς κρασί και τσιγάρο, αφού είμαι σίγουρη ότι άμα απαγορευθεί εντελώς το κάπνισμα στα χειμωνιάτικα εστιατόρια θα χάσω επιτέλους τα 3-4 κιλά που οραματίζομαι χρόνια τώρα (και τα εστιατόρια μία αγαπημένη πελάτισσα του ΠΣΚ). Και μακαρονοριζότα, και κοτόπουλο και κρέας, μέχρι και κουνέλι :( περιλαμβάνει το σχετικά μικρό μενού, πάντως ωραία μαγειρεμένα και γευστικά. Οι τιμές είναι τσιμπημένες θα έλεγα, αλλά γενικώς το έχουν καβαλήσει λίγο το καλάμι πολλά από τα εστιατόρια της περιοχής.

Patron: αν και ο κόσμος που συχνάζει στο μαγαζί είναι για τα πανηγύρια και γενικώς δεν με ψήνει καθόλου, έχω πάει κάμποσες φορές, κυρίως διότι η φίλη μου η Στέλλα μπορεί να κλείσει τραπέζι ακόμα και για καφέ, οπότε δε χρειάζεται να γυρνάμε σαν τις άδικες κατάρες στο Νέο Ψυχικό, Παρασκευή ή Κυριακή βράδυ συνήθως, ψάχνοντας ένα χώρο -που να αγαπάει και τους καπνιστές πλέον- προκειμένου να επιδοθούμε στο εβδομαδιαίο κουσκούς μας. Έχει και φαγάκι το Patron, γαμ*το burger με ωραίες πατατούλες, ντελίσιους fingerfood ότι πρέπει για συνοδεία ποτού, μη σου πω και καφέ, τίποτα άλλο δε νομίζω να έχω δοκιμάσει αν κι έχω πάει πολλές φορές. Τιμές δυσθεώρητες του τι τρως, αμ πως όλα come with a price, κι αφού σαν μα**κες επιμένουμε να πηγαίνουμε… Πάντως και τίποτα να μην έχεις να πεις, το μαγαζί ενδείκνυται για βλέπινγκ σουργέλων, ελπίζω να μην θεωρούμαστε κι εμείς από αυτά.