Για “Braziliano” φαί στα Ιλίσια, στον Κίτρινο Σκίουρο

photo από εδώ

Έχουν περάσει κάμποσοι μήνες από τότε, δεν θα μπορούσα όμως να μην αναφερθώ στο πρώτο «βραζιλιάνο» που επισκέφτηκα επί ελληνικού εδάφους.

Λοιπόν το μαγαζάκι απέξω δείχνει αρκετά φτωχό, το εσωτερικό του όμως είναι κουκλίστικο, πολύχρωμο και ιδιαίτερα ζεστό, και λίγο στριμωχτό θα έλεγα.

Το φαί δεν είναι τίποτα τρελό, μοιάζει κάπως προκάτ ειδικά τα ορεκτικά που φάγαμε, μια ποικιλία τηγανητών από κοτόπουλο μέχρι ρίζες λαχανικών, κεφτεδάκια και πιττάκια. Όχι ότι ήταν άγευστα αλλά δεν αναδύανε και βραζιλιάνικο αέρα (κάτι ανάμεσα σε lime και καϊπιρίνια, φρούτα του πάθους και καφέ για μένα, δηλαδή). Για κυρίως δοκίμασα ένα τύπου stew μοσχαριού με μπέικον, σταφίδες και κρασένια σάλτσα, που ήταν καλύτερο αλλά χωρίς καμιά απογείωση. Ο Γιάννης δε θυμάμαι τι έφαγε, πάντως και οι δύο ήπιαμε και βραζιλιάνα μπίρα με τη βοήθεια βραζιλιάνικου σέρβις I think.

Οι τιμές είναι κάπως αυξημένες σε σχέση με την ποιότητα αλλά βραζιλιάνικο δεν ήθελες? Το κάπνισμα επιτρέπεται, το παρκινγκ όμως είναι δύσκολο πρότζεκτ στην εν λόγω περιοχή. Δεν μπορώ να πω ότι θα ξαναπήγαινα, αξίζει τον κόπο μόνο αν μένεις κοντά, οπότε what the f*ck, go for it.