Πολιτική; Ευχαριστώ δε θα πάρω..

Η φωτό είναι από το site του Reuters. Απεικονίζει έναν αστυνομικό του δικτατορικού καθεστώτος που κλωτσάει έναν υποστηρικτή του επίδοξου σωτήρα. Το καθεστώς ενσαρκώνει ο Pervez Musharraf και την επίδοξη σωτήρα η Benazir Bhutto. Η χώρα είναι το Πακιστάν και οι 2 πρωταγωνιστές της φωτογραφίας -που τραβήχτηκε πριν από 2 ημέρες- είναι ομοεθνείς.
Είναι προφανές ότι αυτοί οι 2 άνθρωποι ούτε ουσιαστική εξουσία έχουν στα χέρια τους, ούτε πρόκειται να αποκομήσουν ουσιαστικά οφέλη από την εξουσία, κι όμως η υπάρχουσα και η διεκδικούσα δύναμη εξουσίας, αποτέλεσαν την κινητήριο δύναμη του πρώτου να κυνηγήσει με κλωτσιές και ποιος ξέρει τι άλλο το δεύτερο, και το δεύτερο να αντιδράσει στην καταπιεστική εξουσία του πρώτου ακόμα κι αν αυτό συνεπάγεται ξυλοφόρτωμα.
Μιας και διάγουμε μέρες Πολυτεχνείου και θα βομβαρδιστούμε με εικόνες κατάθεσης στεφάνων, πορειών και κροκοδείλιων δακρύων, θα ήθελα για μια ακόμη φορά να εκθέσω στο blog μου, την άποψη του αγαπημένου μου συγγραφέα Tom Robbins για την πολιτική, τουλάχιστον όπως αποδόθηκε στα ελληνικά στο βιβλίο "Ο Χορός των 7 πέπλων": "Φυσικά όσο υπάρχουν πρόθυμοι οπαδοί θα υπάρχουν και ηγέτες που θα τους εκμεταλλευτούν. Και θα υπάρχουν πάντα πρόθυμοι οπαδοί, μέχρι να μπορέσει η ανθρωπότητα να φτάσει σε εκείνο το φιλοσοφικό επίπεδο στο οποίο θα αναγνωρίσει ότι η μεγάλη της αποστολή στη ζωή δεν έχει καμία απολύτως σχέση με συγκρούσεις ανάμεσα σε τάξεις, φυλές, έθνη ή ιδεολογίες αλλά είναι μια προσωπική αναζήτηση, μια προσπάθεια του ατόμου να διευρύνει την ψυχή του, να ελευθερώσει το πνεύμα του και να φωτίσει το μυαλό του. Και σ'αυτή την αναζήτηση, η πολιτική δεν είναι παρά ένα οδόφραγμα που το φρουρούν θορυβώδεις μπαμπουίνοι."