Όταν πήγαινα 2α Γυμνασίου, νομίζω, ήταν οι αγαπημένοι μου,
είχα γράψει το Step by Step σε καμιά πενηνταριά
κασέτες και κυκλοφορούσα παντού με καπελάκι και
κονκάρδες Jordan Knight!
Τότε τα μεγαλύτερα ξαδέρφια μου με κοροϊδεύανε αλλά
εγώ πίστευα ότι οι NKOTB όχι μόνο θα υπάρχουν για πάντα
αλλά θα μου αρέσει και να τους ακούω!
Δες εδώ την τελευταία τους (επαν)εμφάνιση στη Νέα Υόρκη όπου το κοινό είχε μεγαλύτερη κι από τη δική μου ηλικία μπου χου...
There's no mercy for old men (τα'θελαν και τα 'παθαν κι αυτοί)
4 σχόλια:
Έχεις αρκετά όμορφο blog, παρουσιάζει αρκετό ενδιαφέρον…
Ola ta eixame dei, alla ki ayto???
Mallon tah etoimastoun gia live sthn Ellada mazi me olous tous nekranasthmenous.
Eleos
Φίλε blogger neoinileias thanx!!!
Φίλε ανώνυμε ακόμα κι εγώ που πάω σε όλες τις πουροσυναυλίες σε ΝΚΤΟΤΒ δεν με βλέπω!
Ante tsimpises kai to sxoliaki sou... Good to go!
Oso gia tis sunaulies, ti na kanoume afou mas aresei to klima ths sunaulias tha pame , opoios kai an einai (entaksu ektos isws apo scorpions)
Δημοσίευση σχολίου