New Life

Με στίχους όπως "κι αναρωτιέμαι πάλι οι προσευχές μου πάνε, κι αν έχουν γίνει πουλιά προς τα που πετάνε", "σα δαχτυλίδια του Κρόνου στέκονται πάνω απ' το κεφάλι τα όνειρα που κάνω όταν είμαι ξύπνιος στο σκοτάδι", "κανένας στα σχολεία δε σου έμαθε τίποτα κι απ' τα τελευταία θρανία χάζευες τα σύννεφα, απ' το σημείο αυτό με οδηγείς σε μια παραλία κι ανοίγει η σκέψη μου σαν αεροφωτογραφία, είναι αυτή η σιωπή που πάντα μισούσε τις λέξεις η εμπειρία του να πέφτεις σ' ένα κώμα χωρίς σκέψεις" οι Στέρεο Νόβα ήταν το αγαπημένο μου συγκρότημα στην ποστ-ροκμελαγχολικήγυμνασιακή περίοδο της ζωής μου. Τους είδα σε αρκετές συναυλίες με καλύτερη νομίζω το "Μπλε Δωμάτιο" στο Ρόδον (δεν την λέγαν έτσι, εγώ τη βάφτισα λόγω του τραγουδιού και της ερμηνείας του στη συγκεκριμένη συναυλία) και δεν καλοχώνεψα το χωρισμό τους. Τώρα το mixtape λέει ότι επιστρέφουν για ένα μικρό σετ 3 τραγουδιών που πολύ θα ήθελα να παρακολουθήσω Σάββατο βράδι σ' ένα κλαμπ στο χάος...

Για να μαθαίνουν οι μικρότεροι: "Κι εγώ που κάνω όνειρα χωρίς να κοιμάμαι, περνάω μέσα από ένα κρύσταλλο χωρίς να φοβάμαι, γιατί τα όνειρα που κάνω όταν περπατώ στο δρόμο, είναι πιο έντιμα απ' αυτά που μας πλασάρει ο νόμος, ο νόμος μιας εταιρίας, ο νόμος μιας πολιτείας, η χώρα μου είναι αποικία μιας πιο μεγάλης αποικίας"