5.5.09

Features of my previous weeks!

Είμαι movie buff και I’m proud of it. Συνήθως βλέπω ότι κάτσει αρκεί να μου γυαλίσει το story. Τον τελευταίο καιρό προτιμώ να βλέπω αμερικανικές σειρές, αλλά αυτές είναι οι ταινίες που είδα τις προηγούμενες εβδομάδες.

He's Just Not That Into You με πολλεεεεεεεεές γνωστές ηθοποιούς: βλεπάμπλ γυναικεία ταινία για το dating και το γάμο, αλλά η πρωταγωνίστρια βγάζει κακό όνομα στις γυναίκες με τις παπ**ιές της, πιο εκνευριστική δε γίνεται (τώρα γιατί της δώσανε happy ending, beats me!).

The International με Clive Owen και Naomi Watts: είναι αρκετά διασκεδαστικό να βλέπεις ταινίες οι οποίες κράζουν ένα σύστημα που κατά κάποιο τρόπο εκπροσωπούν και μάχονται να συντηρήσουν, ειδικά όταν και οι πρωταγωνιστές είναι καλοί ηθοποιοί. Τι να πω, βλέπεται, δε θα συνταράξει και τον κόσμο σου όμως!

Bank Bang με το Βασίλη –καρικατούρα- Χαραλαμπόπουλο. Καλό στόρι, σκηνοθεσία, ερμηνείες και ρέστα αλλά κάτι του έλειπε, νεύρο και ρυθμός ίσως;

Bienvenue chez les Ch'tis: γαλλική ταινία γύρω από τα κλισέ συμπεριφοράς γκάτζων βορείων και κομψών νοτίων γιατί Γαλλία δεν είναι μόνο το Παρίσι! Αναπάντεχα καλή!

Bottle Shock με τον Bill Pullman και τον Chris Pine με χαίτη: βαρετό έργο σχετικά με το πώς αναδύθηκαν από την αφάνεια τα καλιφορνέζικα κρασιά.

Brainstorm: ταινία του 1983 με τον Christopher Walken και τη Natalie Wood: μπροστά από την εποχή της, η ταινία μιλάει για εικονική πραγματικότητα και μεταφορά εμπειριών και συνείδησης με απλοϊκό τρόπο και διδάγματα (το Strange Days το πέτυχε πολύ καλύτερα). Το κουλό τέλος προσπάθησε να μιμηθεί την αμφισημία του 2001: A Space Odyssey, τουλάχιστον έτσι μου φάνηκε. Εντυπωσιακό σκηνικό και μίμηση μπλιμπλικίων αλλά υπήρχαν πολλές awkward σκηνές που δε μίλαγε κανένας!

Alvin and the Chipmunks: διασκεδαστικό, παιδικό ταινιάκι με πρωταγωνιστές 3 σκίουρους και 2 από τους καλύτερους τηλεοπτικούς χαρακτήρες ever τον Earl (από το My name is Earl) και τον Tobias Funke (Arrested Development) σε εντελώς διαφορετικούς ρόλους. Βλέπεται και χωρίς παιδιά για συνοδευτικό.

Dedication: f*cked up – με την καλή έννοια- film με τον Billy Crudup και τη Mandy Moore. Ένας τρελάρας, μισάνθρωπος καρτουνίστας βρίσκει γυναίκα που όχι μόνο τον ανέχεται αλλά και τον ερωτεύεται, κάτι που δε θα συνέβαινε ποτέ αν ήταν πραγματικός χαρακτήρας. Ανεκτίμητης αξίας η σκηνή που μπαίνει στο αυτοκίνητο φορώντας κράνος ποδηλάτου.

Suburban Girl: wtf – χωρίς σκοπό- έργο με τη Sarah Michelle Gellar, αλλά βλεποσώζεται από το γεγονός ότι στο background παίζει Νέα Υόρκη.

I Know Who Killed Me με τη Lindsay Lohan: ίσως το έχω ξαναγράψει αλλά το παίρνω πίσω για τις υπόλοιπες φορές (γινόταν): πιο ΓΤΜ δε γίνεται!

Echelon Conspiracy με τον Ed Burns: προβλέψιμο b-movie ολκής, χάσιμο χρόνου σου λέω!

Lila dit ça: γαλλικό πόρνοteen movie με παρθενοπιπίτσα που στη φαντασία της είναι J. Jameson πριν την εγκυμοσύνη. Κάποιος μου το σύστησε ως το «Μίσος» της δεκαετίας, τώρα πώς το έβγαλε το συμπέρασμα beats me!

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Εντάξει τώρα, "Μίσος της δεκαετίας". Μια μαλακία είπαμ(ν)ε

viki vale είπε...

Eftixos pou to anagnorizeis!

Ανώνυμος είπε...

αφού (ν)