Για φαί στο Γκάζι

ένα αγαπημένο χασάπικο

Μεσπιλέα: Στο Μεσπιλέα είχα πάει πέρσι στο άσχετο, μετά από την αναδρομική έκθεση Τσαρούχη στο Μπενάκη, για early dinner ή late lunch, όπως θες το λες, πάντως το μαγαζί ήταν το μόνο που είχε ανοιχτή κουζίνα εκείνη την ώρα. Δεν τρελάθηκα, τα φαγητά ήταν πολύ μπουχτιστικά, όπως τα τουλουμπάκια πατάτας ή το ψαρονέφρι με χαλούμι, αλλά αυτό που με χάλασε περισσότερο ήταν το σέρβις: το μαγαζί ήταν άδειο αλλά παρόλα αυτά μας έβαλαν σε ένα μικρό τραπεζάκι δίπλα σε μια σκάλα στον πάνω όροφο, κι όταν ο σερβιτόρος πέρναγε από πίσω μου, σπανίως δεν με ψιλοέσπρωχνε. Επίσης μας καθίσανε με τον όρο ότι θα υπάρξει deadline αναχώρησης, αφού το τραπέζι ήταν κρατημένο για αργότερα. Να επαναλάβω ότι το μαγαζί ήταν εντελώς άδειο. Τεσπα, τι τα θες, γι’ αυτό δεν ξαναπήγα, γι’ αυτό και δεν θα ξαναπάω.

Mamaca’s: Το Mamaca’s ήταν ένα από τα 2 εστιατόρια που πήγα φέτος και απαγορευόταν το κάπνισμα! Δεν το χάρηκα καθόλου, αλλά αφού βρέθηκα εκεί και πάλι στο άσχετο με λίγες επιλογές για φαγητό, είπα να το δοκιμάσω, τόσα χρόνια άλλωστε πέρναγα απ’ έξω και όλο παραδίπλα πήγαινα. Anyway, το φαγητό είναι πολύ decent αλλά ακριβούτσικο. Από ορεκτικό έφαγα ντάκο με μυκονιάτικο τυρί και από κυρίως τα φιλετάκια στη σχάρα, όλα καλά αλλά χωρίς να δικαιολογούν, τουλάχιστον έτσι νομίζω, δεν μαγειρεύω κιόλας, τις υψηλές τιμές. Το μαγαζί πάντως είναι ομορφούλικο και το πολύ λευκό ντεκόρ σε συνδυασμό με την περαντζάδα σου δίνει την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε νησάκι.

Μεσπιλέα σημαίνει μουσμουλιά λέει!

Butcher Shop: Το Butcher Shop ήταν το άλλο μαγαζί που πήγα φέτος που παίζει εξοστρακισμός καπνιστών. Όμορφο μαγαζάκι με αισθητική γνήσιου butcher shop και ειλικρινής προσπάθεια, αυτό που σου υπόσχεται ο κατάλογος, αυτό θα φας. Τι να πρωτοφάς όμως; Σύγκλινο, κεφτεδάκια, απάκι, καβουρμά, μέχρι και το burger απόλαυσε κάποιος αλλά και γι’ αυτούς που μόνο το είδαν ήταν γιάμι ζουμερό! Επίσης πολύ ωραίες τηγανητές πατατούλες, χοντρές και τραγανές. Είχα πάει και παλιότερα και πάλι το είχα ευχαριστηθεί!

Dirty Ginger: Είχα περάσει άπειρες φορές απέξω κι όταν το πλήρωμα του χρόνου με έβαλε και στο μέσα δεν το μετάνιωσα καθόλου! Ωραίος χώρος και ωραία μουσική, ωραία ποτάκια και νόστιμο φαγητό! Από ορεκτικά δεν θυμάμαι να προτείνω, αλλά από κυρίως μου έχει μείνει το τσοπ σούι που έφαγε ο Γρηγόρης, δηλαδή ψιλοκομμένο χοιρινό με μυρωδικά και καραμελωμένα κρεμμύδια στο γουόκ, το ψαρονέφρι με μουστάρδα που έφαγα εγώ και τα διάφορα σουβλάκια που πήραμε στη σέντρα, όλα ήταν καλά μόνο το κοντοσούβλι μας ξενέρωσε. Για κερασάκι μετά από τόση κρεατίλα πήραμε Πάβλοβα και ήταν από τις καλές, φρέσκια και αφρατούλα, αν δεν κρεμόντουσαν και σαν τα σταφύλια από πάνω μας οι υπόλοιποι πελάτες όταν πίναμε το ποτάκι μας προκειμένου να χωνέψουμε θα μου είχε μείνει πολύ καλύτερη αίσθηση.

Mamaca's χρόνια τώρα

CV: Το CV είναι ένα πολύ κομψευάμενο εστιατόριο, μοιάζει λίγο με μπιστρό, στο οποίο είχα πάει μόλις είχε πρωτοανοίξει πέρσι το καλοκαίρι, αφού ο μαγαζάτορας μέχρι που μας ρώτησε από πού μάθαμε για το μαγαζί, ούτε το Google δεν το έβγαζε τότε! Αυτό μου είχε κάνει πολύ εντύπωση, όπως επίσης ότι έπαιζε κάτι γερμανικά τραγούδια τύπου Lili Marlene που ήταν λίγο άσχετα με τη γαϊδουροζέστη, ταίριαζαν όμως με το όλο σκηνικό στην Κωνσταντινουπόλεως. Τι δοκιμάσαμε: φλογέρες με μέλι και ξυνοτύρι - γιαααααμ, πυργάκι από χαλούμι με λαχανικά και σος γιαούρτι –πρέπει να το διαλύσεις για να ξαναφτιάξεις την τέλεια μπουκιά, σπαγγέτι με σύγκλινο ψιλοπάλεψα εγώ αλλά και πόσο να φας καλοκαιριάτικα, καλόοο πάντως, και θυμάμαι ότι δοκίμασα και το μοσχάρι μπερζέ με φλουδιστές πατάτες που είχε πάρει η Άντζελα ήταν σκέτο μέλι. Εντωμεταξύ, εν μέρει επειδή το μαγαζί ήταν καινούριο, ίσως κι επειδή είδαν την Άντζελα που σημείωνε στο τεφτέρι της για το Αθηνόραμα, το μαγαζί μας πέθανε στα κεράσματα: τι lemon pie και apple bubble on the house τρωγοήπιαμε δεν περιγράφεται!

Ήθελα να γράψω και για το Das Bier και για το Brothel που πήγα το χειμώνα, αλλά έμαθα ότι έκλεισαν, πάνε κι αυτοί…